در اولین برخورد

در اولین برخورد با هر وضعیتی که در آن انسانی روبروی مان ایستاده، بی آنکه آگاه باشیم احساسات مان بر می خیزند و فریاد می کشند، گاه آماده جنگ یا گریز می شویم گاه چنان خشکمان می زند گویی ناگهان تمام دانسته های مان از یاد رفته اند.

 

آگاهی نسبت به این واکنش ها کمک می کند تا احساسات خود را ببینیم، آنها را بپذیریم و با خودمان با مهربانی رفتار کنیم.

 

همین آگاهی ما را از واکنش‌های ناخودآگاه دور می‌کند و به ما اجازه می‌دهد به‌جای عمل بر اساس ترس، تردید یا عادت، گامی برداریم در جهت آنچه واقعاً برایمان ارزشمند است.