بی هنر را هیچ مشمار

انسان بی هنر از راستی و درستی بویی نبرده است

انسان بی هنر در پی هوا و هوس است و از آدم های نفس پرور، نباید انتظار هنروری داشت. 

انسان  بی هنر از سخاوت بی بهره است ، نه خود را می بخشد و نه دیگران را.

انسان بی هنر زشت می اندیشد و دیگران می آزرد.

انسان بی هنر، هنر را بزرگترین عیب می داند و همواره در پی دشمنی با هنرمندان است.

تنها نور عالم تاب هنر است که می تواند سیاهی کینه و دشمنی بی هنران را بزداید.