گیاه را به یاد بیاور، چگونه دل به آغوش رازآلود خاک می سپارد و بی صدا به فردایی سبز امید می بندد؛
اما انسان، در هزارتوی شک و تردید، از خود و خدایش روی برمی گرداند.
- ۰ نظر
- ۳۱ خرداد ۰۴ ، ۱۰:۲۷
گیاه را به یاد بیاور، چگونه دل به آغوش رازآلود خاک می سپارد و بی صدا به فردایی سبز امید می بندد؛
اما انسان، در هزارتوی شک و تردید، از خود و خدایش روی برمی گرداند.